فکر می‌کنم نقشی که کیف دستی برای جداسازی محرم و نا محرم تو سریال‌ها داشته، هیچ وسیله‌ی دیگه‌ای تا حالا نداشته

نسبت صدای لاریجانی به جامعه‌ی سیاسی، مثل نسبت صدای جواد نکونامه به جامعه‌ی ورزشی

"قایم باشک یا قایم موشک یا قایم با شک

ساک ساک یا سوک سوک"

از بچگی هم بازی مبهمی بود

"تابع مثل یه دستگاه میمونه"

جمله ای که از دهان هیچ معلم ریاضی ای نشنیده نماند

"ما دو تا داداشیم، مثل مدادتراشیم"

فهم وجه شبه عبارت فوق، جزء دست نیافتنی های تمام طول عمرم

اگر عاشورا، به بهانه ی عاشورا بیرون نمی ریختند، امروز "حرب لمن حاربکم خامنه ای" نمی گفتند.

سیدالشهدا را هم دزدیدند

با نمک ترین ایده برای فیلم های کمدی:

نام چاق ترین شخصیت زن فیلم "غنچه" است

دارنده ی ایزو 9002

اول حروف اسم و فامیلش رو به هم چسبوند،

به یک واژه ی مخفف رسید

احساس سیطره بر دنیا، ثانیه ای رهایش نمی کرد

این زمین تلخ!

*This Bitter Earth

Dinah Washington

"روزها فکر من این است که چقدر من خفنم!"

یکی دو تا هم نیستند که ماشالله!

  بچه که بودم فکر میکردم فیلم "زبون اصلی" یعنی فیلمی که زبونش انگلیسی باشه، حالا ممکن بود اون فیلم اصالتا اسپانیایی باشه، ولی باز دوبله ی انگلیسیش می شد "زبون اصلی"ش

جمله ی کلیدی و تبلیغاتی عطاری ها و داروخانه ها:

"تقویت قوای جنسی"

اگر "مسابقه‌ی محله" هیچ‌وقت اجرا نمی‌شد، واژه‌ی "شیرین‌کاری" وارد ادبیات نمی‌شد.

"سوپر دریانی"

چیزی که احساس می‌کنم  به عنوان جزء لاینفک معماری شهری و به شکل یک سازه‌ی مستقل، جای خودش رو باز کرده

"عروس رفته گل بچینه" 

 یکی از کهن ترین بچه باحال بازیای ثبت شده تا امروز

هر چی هم فکرش رو می کنم، میبینم که نمیشه نقش "کوالالامپور" و سارایه وو" رو در رشد و اعتلای خبرنگاران ایرانی نادیده گرفت

مسابقه ی ماست خوری:

بانمک بازی ای که هیچگاه جایگاهش رو در مسابقات مدارس از دست نداد

ببین! وقتی میدونی که خودش متنفره از این که بهش بگی پالپ، و تو میگی، اون هم جایی که هیچ احتیاجی به اسم بردن نیست، هیچ چیزی رو به ذهنم متبادر نمیکنه، غیر از این که خواستی به همه بگی که یا خیلی خفنی و یا خیلی بچه باحالی، و از این وضعیت حالم به هم میخوره

هر کس هر سوالی ازش می‌پرسید، سرش رو به نشانه‌ی تایید پایین می‌آورد و همزمان باهاش می‌گفت: نچ!

دقیقا بعد از انجام این حرکت بود که احساس می‌کرد همه‌ی مردم رو تو مشت‌اش داره.

"زن داداش"

کلیدی ترین پرسوناژ فیلم های هندی

یعنی واقعا هیچ مخفف بهتری برای الی الآخر به جز الخ پیدا نکردند؟

دبستان که می‌رفتم، فکر می‌کردم هر کدوم از بچه‌ها که لیوان خرطومی تا شو داره، خیلی خفنه

دیوونه‌ی این مفسرهایی هستم که از ترکیب "روی کاغذ" استفاده می‌کنند، خصوصا اگر بعدش بگند: البته فوتبال نود دقیقه‌ است

تیزبازی طراح تست، این که جواب چهارتا تست پشت سر هم یه گزینه بشه

با این که سن و سالی ازش گذشته بود، اما هر وقت یکی کولر رو میزد و پمپش رو نمیزد، باز بهش تذکر میداد که کولر الان میسوزه

کاملا مشخص بود که طرف از اون آدم‌هاییه که بعد از نوشتن دو تا مطلب برمی‌گرده و میگه:

خدایا، یعنی واقعا میشه دنیا یه روز بدون من بگذره؟

"-برنامه‌ات برای آینده چیه؟

- برم خارج و برگردم به کشورم خدمت کنم"

خودش هم می‌دونست که داره چرت محض میگه.

- بازی چند‌چنده؟

"- جفت یک به نفع داور!!"

یعنی تیزبازی و بانمک بودن و تسلط رو با این جمله یک‌جا جمع کرده.

بر قوم خویش از دو چیز بیمناکم:

فاز در پیتی و بچه باحال بازی